സ്നേഹം നശ്വരം

ആത്മാവിലെവിടെയോ തോന്നിയൊരിഷ്ടം
അത് വളര്ന്നു മുത്തായി
ആകാശത്തില്‍ ചിതറി
പെറുക്കിയെടുക്കാനാവാതെ ഓരോ ദിശയില്‍ ....

സ്വാതി നക്ഷത്രതിന്‍ നാള്‍
ചിപ്പിയില്‍ വീണ ജലബിന്ദു മുത്തായി മാറും പോലെ
ആത്മാര്‍ത്ഥ സ്നേഹം ....
അത് നശ്വരമാണ് ...
അകാലത്തില്‍ പൊലിഞ്ഞു പോകും
നീര്‍ക്കുമിള പോലെ ....

ആ ഇഷ്ടം കൂട്ടിലടച്ചു
ക്ഷണിക്കാത്ത അതിഥിയെ പോലെ
അവള്‍ വന്ന് എത്തിനോക്കി ....
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാനും....
നിസ്സഹായനായ്....